چند روزیست که حال و هوای پارسی بلاگ و کاربراش سیاه شده
تو این چند روز ما عزیزهایی رو از دست دادیم و حالا همه مشغول سوگواری هستیم از نوشتن خاطره و زدن عکسهای یادگاری
تا ختم و صلوات و دعا و تسلیت...
چه کیفی میکنه الان اون مرده اینقدر غرق نور شد که شاید داره میگه بسه بابا!
کاش ما هم موقعی بمیریم که گریه کن داشته باشیم موقعی بمیریم که مثل همین  ها محبوب باشیم کاش اونقدر عزیز باشیم که  فقط یک ختم قرآن هم واسه ما بخونن ،کاش مردنمون مثل پرواز باشه ..
ولی من الان نیومدم از مرگ حرف بزنم  در واقع اومدم از عزا درتون بیارم نه اینکه دیگه عزاداری نکنید ،کم آدمی رو از دست ندادید ولی خوشحال باشید که خوب زندگی کرد و خوب مرد.
و مطمئن باشید اون دنیاش رو هم خوب ساخته.
پس اگه غصه میخوریند اگه گریه میکنید برای خودتون گریه کنید.

هفته ولایت در پیشه فکر کنید اگه آقای نظری بود واسه هفته ولایت چی مینوشت؟

پیامبر دست علی رو بالا برد فرمود :بعد از من، امام شما علی است.
علی رو به ما سپرد قرآن ناطق رو به ما سپرد .وقتی اون صدام ملعون توی دادگاه قرآن رو تو دست گرفته بود
فقط خودشو مسخره کرد ،قرآن رو در بغل گرفته بود و علی رو نمیشناخت
قرآن بدون علی نتیجه اش صدامه مثل خوارجی که قرآن رو سر نیزه کردند غافل از اینکه قرآن علی بود نه یک مشت کاغذ...
اگه قرآن رو ختم میکنید با زبان علی ختم کنید اگه بهش عمل میکنید مثل علی عمل کنید.
اگه بچه شیعه اید هوای علی رو داشته باشید که تنها دستگیر ما موقع مرگ و وحشت ماست.
خودتون رو برای دیدار علی آماده کنید معلوم نیست فردا که پارسی بلاگ رو باز کردین کدوم وبلاگ بی مدیر شده باشه
                                         عیدتون مبارک

                                                       یاعلی

                                    برای رفتگان (خاصه تازه گذشته ما آقا حمید) اجماعا صلوات